Jeron Amin Dewulf Leiva – Acteur, comedian, schrijver, coach & improvisator

Jeron Dewulf is een man van vele talenten en blijkbaar ook eentje met degelijke smaakpapillen! Onze foute vriend weet je te vertellen welke smaken hem kunnen bekoren en welke drank hem ooit in zijn jonge jaren genekt heeft.

Even voorstellen…

Leeftijd: 43 jaar
Kijkt graag naar vrouwen. 😉 En Thrillerseries, zowel goed als slecht. En dan ook nog eens alle soorten, van over de hele wereld!
Luistert graag naar verschillende muziekgenres, van klassiek tot hardrock. De grote gemene deler: Pearl Jam, die ik de eerste keer live zag op Pinkpop in 1992.
Leest graag en veel! Mij maak je uiteraard blij met thrillers, waarbij JR Ellory mijn favoriete schrijver is. Non-fictie, en dan vooral geschiedenis, lees ik ook graag! Op dit moment lees ik veel over de geschiedenis van de mensheid.
Meest markante bezigheid: improvisatie is voor veel mensen markant, maar voor mezelf gewoon normaal. Ik ben wel sterk in in stilte filosoferen over de wereldproblematiek en utopische oplossingen.
Levensmotto: Leven en laten leven, en ondertussen plezier maken!

Smakelijke vragen

Wat was je eerste herinnering aan smaak?

Toen ik 4 jaar was, ben ik met mijn grootouders naar Chili gereisd. Ik weet de bijzondere geur nog die er hing in de drukke winkelstraat; een mix van groenten en benzine. Ik dronk er ook elke keer een frisdrank op basis van papaya, PAP. Heel soms, wanneer ik in de Handelsstraat vertoef, doet de mengeling van de geur van de stad en de groentewinkels mij terugdenken aan die straat in Chili.

Welke smaak heb je leren appreciëren?

Het meeste lust ik wel, al had ik vroeger toch moeite met Cinzano en andere bittere dranken. In Italië heb ik dit wel leren drinken in de vorm van Apérol Spritz.

Wat was je meest ultieme smaakbeleving ooit?

De eerste keer dat ik een turfwhisky dronk, met de Scouts in Ierland. Ik ben er bijna zeker van dat het een Ierse whisky was, maar ik weet niet meer welke..

We beklommen de Hungry Hill, toen we onderweg zonder drinken kwamen te zitten. Onderweg hebben we aangeklopt bij een boerderij, waar we wat water en een fles whisky kregen. Die fles hebben we vervolgens opgedronken op een helling met zich op de oceaan, na een gevaarlijke beklimming.

Van welke smaak word je elke keer blij?

Dingen met citroen! Ik heb recent de whisky sour ontdekt, en meteen omgedoopt tot mijn vast zomerdrankje. In Cuba heb ik voor de eerste keer een Daiquiri gedronken met citroen, heerlijk. In Chili heb ik dan weer de Pisco sour ontdekt, ook een topper. Ook van eten met een citroensmaak word ik blij.

Wat lust je echt niet?

Ik heb ooit in mijn jonge jaren gulzig genoten van appeljenever. Sindsdien krijg ik het niet meer binnen!

Wat moet iedereen ooit geproefd hebben?

De cocktail ‘whisky sour’, maar dan met turfwhisky!

Wie is voor jou de ultieme mens met smaak met wie je eens iets wil gaan drinken?

Jacques Brel. Ik zou uren met hem over het leven kunnen praten en de zelfkant van het leven. Gewoon samen filosoferen over ‘de pijn van het zijn’, de passie.

Wat is de laatste smaak die je ooit wil proeven?

Zonder twijfel iets met citroen! Geef me een ijskoude citroensorbet met een beetje sterke drank, en ik ben tevreden! Of het nu met pisco, rum, whisky of een andere sterke drank is, maakt op dat moment niet veel meer uit.